تجزیه و تحلیل جنگ‌های آینده

تجزیه و تحلیل جنگ‌های آینده – بخش اول

در این مطالعه نتایج تجزیه و تحلیل جنگ های آینده ارائه می شود. همانطور که این مطلب می گوید، جنگ‌های سایبری در سطح استراتژیک انجام خواهند شد. سطح عملیاتی با استفاده از سلاح های دقیق دوربرد علیه زیرساخت های اقتصادی به وقوع خواهند پیوست. همچنین سطح تاکتیکی با استفاده گسترده از سیستم‌های تسلیحاتی خودکار زمینی، هوایی و دریایی و همچنین توسط پرسنل نظامی با قابلیت‌های روان‌فیزیکی افزایش یافته توصیف می‌شود.

نوع بشر همیشه به دانستن آینده علاقه داشته است. این موضوع زیاد به دلیل کنجکاوی طبیعی انسان‌ نمی باشد، بلکه به دلیل ترس از آینده بشریت است. به همین دلیل است که در جوامع، پیشگویان، اخترشناسان و فالگیران هنوز وجود دارند.

واقعیت این است که نگرش ها در طول زمان تغییر نکرده‌اند. تنها تفاوت زمان حاضر این است که در عصر پیشرفت علمی و فنی ما، روش‌های عینی، از جمله دلفی، آینده‌نگری یا پویایی سیستم، جایگزین روش‌های به اصطلاح بروزات فردی شده‌اند. با این حال، استفاده از روش‌های کمی برای ارزیابی روندها و برون‌یابی داده‌های خارج از محدوده اندازه‌گیری شده، علی‌رغم تکیه زیاد آنها به ریاضیات، نتایجی را ایجاد می‌کنند که چندان قابل اعتمادتر از توصیف‌های آینده توسط آرتور سی کلارک، آیزاک آسیموف، استانیسلاو لم یا ایوان یفرموف نیستند. پیش‌بینی‌های آن‌ها یک «توهم ادراک» ایجاد می‌کنند: توصیف‌های آن‌ها از پدیده‌ها و فرآیندهای آینده به‌طور باورنکردنی کلی است، بنابراین احتمال اجرای چنین سناریوهایی نسبتاً زیاد می‌باشند. با این حال، اگر جزییات انگشت شماری را به این گونه پیش بینی ها اضافه کنیم، بلافاصله چیزی جز خیال پردازی نخواهند بود.

در آینده جنگ‌های سایبری در سطح استراتژیک انجام خواهند شد. سطح عملیاتی با استفاده از سلاح های دقیق دوربرد علیه زیرساخت های اقتصادی به وقوع خواهند پیوست.

این موضوع را می توان با نظریه احتمال توضیح داد. هر جزئيات در توصيف احتمال تحقق خود را دارد و تركيبي از اين جزئيات كه توسط عملگر بولی AND به هم پيوسته اند، احتمال مجموعي برابر با حاصل ضرب احتمالات اصلي خواهند داشت. بنابراین احتمال آن به طرز قابل توجهی کمتر از هر یک از احتمالات اصلی که جداگانه گرفته شده است خواهد بود. واضح است که هر چه جزئیات در یک پیش‌بینی بیشتر باشد، آن پیش‌بینی کمتر قابل اعتماد خواهد بود و بالعکس.

پیش‌بینی عینی علمی و فنی فرآیند بسیار پیچیده‌ای است، به‌ویژه در قلمرو نظامی-فنی و حتی این موضوع در رابطه با پیش‌بینی‌های بلند مدت مشکل تر نیز می باشد. این امر به دلیل بزرگ بودن مساله است که منجر به “انفجار ترکیبی”، یعنی “ماهیت نمایی توسعه مدرن” و عوامل دیگری که در آن ذکر شده، است.

به طور کلی، پیش‌بینی رفتار آینده هر سیستم پیچیده شامل وابستگی‌های غیرخطی با درجات آزادی متعدد است. نظریه آشوب به ما می گوید که حتی با تعداد کمی از درجات آزادی، یک سیستم غیرخطی کاملاً قطعی می تواند به شیوه ای بسیار غیرقابل پیش بینی (آشوب) رفتار نماید. بنابراین، اکثر پیش‌بینی‌های نظامی-فنی مبتنی بر موجودی دائمی انواع مختلف سلاح‌ها، تجهیزات نظامی و ویژه (WMSE یا Weapons, Military and Special Equipment) با مجموعه‌ای از ویژگی‌های اصلی تاکتیکی و فنی است که به‌تدریج در طول زمان، طبق ارزیابی کارشناسان، بهبود می‌یابند.

این پیش‌بینی‌ها (حتی در نوع بلند مدت آن) اغلب شامل توپخانه صحرایی، تانک‌های متعارف و بسیاری دیگر از سلاح‌های موجود می‌شود که به گفته محققان، سرعت شلیک، برد مؤثر، دقت، قدرت شلیک و سایر ویژگی‌های آنها در آینده بهبود قابل‌توجهی خواهند داشت. مسلم است که چنین سلاح‌ها و تجهیزاتی همچنان باقی خواهند ماند، اما به نظر می‌رسد بر اساس اصول دیگری، یعنی اصولی که متضمن روش‌ها و شرایط جدید استفاده و در نتیجه، قالب‌ها و روش‌های جدید عملیات رزمی است، تسلیحات دیگری جایگزین آن‌ها می‌شوند.

پیش‌بینی عینی علمی و فنی فرآیند بسیار پیچیده‌ای است، به‌ویژه در قلمرو نظامی-فنی و حتی این موضوع در رابطه با پیش‌بینی‌های بلند مدت مشکل تر نیز می باشد. نظریه آشوب به ما می گوید که حتی با تعداد کمی از درجات آزادی، یک سیستم غیرخطی کاملاً قطعی می تواند به شیوه ای بسیار غیرقابل پیش بینی (آشوب) رفتار نماید.

روند تحلیل چگونه است ؟

در حالت ایده‌آل، مثلا برای پیش‌بینی جنگ‌های زمینی، ابتدا توسعه آینده سیستم‌های جهانی و روسیه ضروری است؛ روندهای تکنولوژیکی که می‌تواند به عنوان پایه برای ایجاد WMSE های جدید بکار روند؛ قالب‌های ممکن و روش‌های جنگ در سطوح استراتژیک، عملیاتی و تاکتیکی؛ چگونگی گسترش سلاح‌های زمین پایه در طول زمان در روسیه و خارج از این کشور و … .

با این حال، با توجه به پیچیدگی ذاتی چنین پیش‌بینی‌هایی، این مقاله با هدف توصیف (حداقل به صورت کلی) جنگ زمینی احتمالی، فراتر از افق زمانی است که عمدتاً بر اساس روندهای تکنولوژیکی موجود در نظر گرفته شده است.

نویسندگان با آگاهی کامل از غیرقابل پیش بینی بودن بنیادین آینده، متقاعد شده اند که هرگونه انتقاد از این مقاله، به ویژه بازخوردهای سازنده با پیشنهاد دیدگاه‌های جایگزین، راه را برای ایجاد طیف نسبتاً کاملی از نظرات کارشناسی هموار می کند و  پس از آن می‌تواند به منظور طرح کلی راه‌های دستیابی به نتایج مورد نظر، ترکیب شوند. در هر صورت بهترین راه برای پیش‌بینی آینده، ایجاد آن است.

با برون یابی روندهای فعلی فناوری و بر اساس گفتگو با بیش از 300 دانشمند بین المللی، می‌توانیم ظهور فناوری های زیر را تا سال 2030 پیش بینی کنیم:

• عینک هوشمند یا لنزهای تماسی با داشتن قابلیت Wi-Fi؛
• وسایل نقلیه زمینی خودران؛
• نمایشگرهای انعطاف پذیر و نمایشگرهای حجمی مبتنی بر گاز یا مایع؛
• تصاویر مجازی اشیاء در مقیاس کامل (سه بعدی، دارای صدا و تا حدی لمسی).
• سیستم‌های خدمات اطلاعات خبره، از جمله سیستم‌های پزشکی خبره برای تشخیص بیماری‌ها با ریزآرایه‌های DNA و اسکنرهای MRI قابل حمل (مبتنی بر تلفن‌های هوشمند).
• پزشکی ژنوم ، سیستم های آزمایش ژنتیک و ژنتیک درمانی بخشی؛
• اصلاح ژنتیکی گیاهان؛
• نانوذرات برای حمل و نقل هدفمند داروها و تخریب سلول های سرطانی؛
• استفاده گسترده از منابع انرژی جایگزین (خورشیدی، باد، جزر و مد و هیدروژن)؛
• سیستم های حمل و نقل که با برق، هیدروژن و غیره کار می کنند.

تقریباً همه این پیشرفت‌ها در مرحله آزمایشگاهی هستند و حتی به نمونه‌های اولیه منتهی شده‌اند. انتظار می رود تا سال 2030 آنها وارد بازار تجاری شوند.

پیش‌بینی‌های مربوط به پیشرفت‌ها و تحولات ذکرشده دیگر در اشاره به سال‌های ۲۰۷۰ و ۲۱۰۰ گزارش شده‌اند. با این حال، با توجه به گزارش‌های متعدد علمی و رسانه‌ای، بشر به نقطه‌ای نزدیک می‌شود که تغییرات بسیار قابل‌توجهی در مدت‌زمان بسیار کوتاهی رخ خواهند داد. به همین دلیل، دسترسی به فناوری‌های زیر تا سال 2050 به‌ صورت جهانی به واقعیت نزدیک تر خواهند بود:

• سیستم های واقعیت افزوده یا ترکیبی؛
• مترجمان جهانی؛
• ارتباطات هولوگرافیک؛
• ربات های خود تطبیقی ماژولار و ارائه دهندگان خدمات خودکار؛
• مدل‌های مغز انسان: مدل‌های ساختاری-مورفولوژیکی دقیق تا سطح نورون‌ها. مدل‌های عملکردی که قادر به انجام بیشتر کارکردهای فکری دخیل در تشخیص الگو هستند.
• درمان در سطح ژنتیکی بیماری هایی که معمولاً توسط یک ژن آسیب دیده ایجاد می شوند.
• اصلاح ژنتیکی حیوانات و انسان؛
• کامپیوترهای کوانتومی؛
• ماده قابل برنامه ریزی که می تواند خود را به ساختار مورد نظر درآورد.
• همجوشی حرارتی ناشی از لیزر صنعتی؛

همچنین در مورد روندهای فناوری که تا سال 2070 ظاهر می شوند، می توانیم در اینجا به موارد زیر اشاره کنیم:

• کنترل ذهنی اجسام مادی، تله پاتی سخت افزاری-نرم افزاری و تله کینزی(دور جنبانی)؛
• خواندن ذهن با رایانه بر اساس الگوهای MRI، تجسم و بیان افکار انسان.
• مدل‌های مغز انسان: مدل‌های ساختاری-مورفولوژیکی دقیق تا سطح مولکولی. مدل های عملکردی که قادر به انجام بیشتر کارکردهای فکری درگیر در تفکر استدلالی هستند.
• ترکیب طبیعی/مصنوعی از بدن حیوانات و انسان که شامل اندام ها و اعضای طبیعی و مصنوعی بدن هستند.
• آواتارها (موجودات رباتیک) با حسگرهایی که می‌توانند اطلاعات را به انسان برسانند و انسان را قادر می‌سازد تا آواتار را به صورت ذهنی کنترل کند.
• روش های ژنتیکی برای پیشگیری از فرآیندهای پیری و افزایش قابل توجه طول عمر انسان.
• احیای گونه های منقرض شده و ایجاد اشکال جدید (ترکیبی) از حیات.
• همانندسازی نانومولکولی که قادر به ساخت اجسام در مقیاس ماکرو با مولکول ها و اتم های منفرد است.
• راکتورهای گرما هسته‌ای متحرک؛
• گونه‌های حمل و نقل مغناطیسی (Maglev)
• و …

در سال 2070 احتمالا آواتارها (موجودات رباتیک) با حسگرهایی که می‌توانند اطلاعات را به انسان برسانند و انسان را قادر سازند تا آواتار را به صورت ذهنی کنترل کند در جنگ ها مورد استفاده قرار خواهند گرفت

برای جمع بندی موارد فوق، می توان ویژگی های کیفی زندگی بشر در آینده را بدین شکل مشخص کرد:

• سرعت پردازش بسیار بالای حجم عظیمی از داده ها؛
• کنترل عمیق هر چهار نوع فعل و انفعالات بنیادی (قوی [هسته ای]، ضعیف، گرانشی و الکترومغناطیسی) و استفاده عملی از انواع مختلف انرژی در نسبت ها و ترکیب های مورد نیاز.
• گسترش دانش نظری و تجربی در مورد ماده، توانایی تولید مواد با خواص مورد نیاز، مونتاژ در سطح اتمی هر ساختار.
• درک اصول کارکردهای بنیادی هر ماده زنده و توانایی طراحی موجودات با عملکردهای مورد نیاز.

البته پیش‌بینی سطح کمی این دستاوردها در یک بازه زمانی خاص غیرممکن است. صرف نظر از ماهیت غیر خطی فرآیندهای فوق‌الذکر با درجات آزادی متعدد، مشکل قابل توجه دیگری که در پیش بینی چنین سطوحی که ناشی از فرآیندهای علی معکوس است وجود دارد(همانطور که در دینامیک سیستم تعریف شده است) که باعث سرکوب، تعادل یا تسریع فرآیندهای علی مستقیم می شود. اینها به نوبه خود بر فرآیندهای علی معکوس و … نیز تأثیر می گذارند.

از این منظر، یک مثال از علیت مستقیم، منابع فزاینده انرژی در دسترس بشریت است، و نمونه ای از علیت معکوس، کاهش مداوم منابع طبیعی غیر قابل تجدید پذیر می‌باشد. با این حال، کمپین های اطلاع رسانی که با هدف ایجاد رعب و وحشت دوره ای در مورد احتمال کاهش فاجعه بار ذخایر اثبات شده نفت با گزارش های خوش بینانه در مورد استفاده از منابع انرژی جایگزین جابجا می شوند. سپس این گزارش‌ها با ارزیابی مناطقی از سطح زمین که نیاز به تخصیص زیرساخت‌های تولید برق جایگزین مانند آسیاب‌های بادی، پنل‌های خورشیدی، نیروگاه‌های جزر و مدی و غیره دارند تعویض می‌گردند.

تجزیه و تحلیل جنگ‌های آینده – بخش دوم